De blinde vlek is een breed begrip, misschien kan het helpen een onderscheid te maken tussen wat je over jezelf weet/beseft en wat niet en dan ook te beseffen dat de ander van jou ook een s tuk kan zien en een ander stuk niet. Daarvoor kan het plaatje helpen, het brengt in beeld wat je zelf kent en want anderen (mogen) weten van je. Die verdeling kan wel flexibel zijn, voor je geliefde of familie laat je soms meer zien dan aan anderen en in sommige situaties is er meer of minder zelfkennis.
Het stuk, dat je wel kent, maar niet laat zien aan anderen, is geen blinde vlek, het is je verborgen kant , die je niet wilt delen. Die kan echter wel “tussen de kieren uitpiepen” zodat de ander iets vermoedt of voelt, en daar bewust of onbewust op reageert. Je blinde vlek is wat je zelf niet weet of wilt weten, een deel daarvan ziet de buitenwereld wel. Het is in dat opzicht dus de ander (niet iedereen,maar sommigen) die een stuk van je ziet, dat je zelf niet kunt zien, overigens ook andersom, dat geldt voor iedereen. Dat er ook nog een stuk is, dat noch jezelf noch de ander kan zien, ligt op een ander niveau en is moeilijker aan te pakken, dan moet je eigen perceptie-niveau incidenteel verbreed worden, dat kan via therapie, hypnose of in situaties als ziekt, een ongeval etc.
Bepaalde gedachtes of gevoelens laat je niet toe of onderdruk je, maar dat is nog intern, het is in je uitingen waar blinde vlekken soms lastige gevolgen hebben. Gedrag kan ook blinde vlekken hebben, tics, maniertjes, patronen, die zijn ooit ontstaan door een ervaring in het verleden of in de loop der tijd gewoon aangeleerd.
Projectie, dus iets in de ander zien wat eigenlijk je eigen probleem of proces is, is een mechanisme waar we steeds tegenaan lopen, maar is ook een goede ingang om je blinde vlek te ontdekken. Dat kan pijnlijk zijn, want je geeft een ander de schuld of bekritiseerd iets, wat eigenlijk op je zelf van toepassing is. Toch zijn die projecties ook goede hulpmiddelen om je duistere kanten en blinde vlekken, maar ook je talent te herkennen, wanneer je daar in een veilige omgeving en met wat “onpartijdige en spiegelende” begeleiding aan kunt werken.
Bij (aangeleerd) blinde vlek gedrag kan feedback helpen, dus van een ander of van jezelf, als je je er voor openstelt. Dat kan als iemand die je er op aanspreekt, iemand je laat zien wat je doet, of door gebruik van video-opnames.
Maar wat doe je met een aangeleerd gevoel, waarvan je je niet bewust bent, bijvoorbeeld slachtoffergevoel, overdreven gehoorzaamheid of iemand als guru zien, verdrongen jaloezie? Je hebt er namelijk geen weet van. Het gevoel neemt een loopje met je en kan zich op een negatieve manier manifesteren als angst of onrust, maar ook als uitstraling naar anderen, die je je niet realiseert.
Blinde vlekken opsporen is vaak een kwestie van perspectief, het helpt om op een andere manier naar jezelf te kijken, de afstand te vergroten of het perspectief van een ander over te nemen, alsof je naar een video van jezelf kijkt. Vaak zijn het de projecties en aarzelingen die je kunnen helpen, als je niet precies weet of je iemand leuk vindt of niet, hoe voel je je dan als je z’n moeder, leraar of baas zou zijn en draai dan die projectie naar je zelf, hoe zou die moeder etc. naar jou kijken. Je verandert en relativeert het beeld van jezelf waardoor de blinde vlek bewust wordt. Je kijk je, alleen of samen of in een groep, op verschillende afstanden naar jezelf, naar je gevoel en eventueel het gedrag dat daar uit voortkomt, dan zie je ook hoe dat misschien aan te passen.
Door juist de gevoelens te "beschrijven" in b.v. sharing of sessies worden ze meer tastbaar en krijg je ook de mogelijkheid om er iets mee te doen, ook kun je de gevoelens middels tekeningen of andere uitingen de ruimte geven. Anderen kunnen helpen om gevoelens te benoemen, in een veilige en niet kritische setting.
Removing Psychological Blind Spots
What of psychological blindness? Relatively speaking
few of us are physiologically blind, but with a little examination it is clear
to see (no bad pun intended) that most of suffer from a psychological, or
rather, mental blindness.
So you think, so you are…. A man is what he thinks he
is. We have all heard versions of this common wisdom too. If we are lucky,
there comes a point when we really understand the truth of these sayings. There
is not a single thing in our external world that did not first take root
inwardly. In our world of thoughts, beliefs, attitudes, fears, dreams … lay the
seeds of our life’s making.
When we examine the joys and successes that occur in
our lives, it is easy to see how we have brought them about, and we are happy
to accept responsibility for them. But when it comes to the failings, to the
miseries in our lives, it is a different story. We want to distance ourselves
from having had a part in their making, and are often blind to how we planted
the seeds for their coming about in the first place.
As with all of nature, things can only take root and
grow if it is given what it needs to gain strength and grow to its full
potential. This happens intentionally, or unintentionally; things come to be
both through nurture or neglect. In the case of neglect what we often fail to realise is that what we don’t think about, or don’t see, is
as equally important as what we do think about and do see. Either way, we are
still responsible.
In order to create more of what we want for our lives,
and eliminate what we don’t want, we must become fully aware of what is going
on in our thinking world: what thoughts are we nurturing through thought
patterns and what thoughts are we neglecting? Are the thoughts we are nurturing
good for us? Are they serving our future well, or are they laying the
foundation for a bad road ahead? Often many of the thoughts we nurture are destructive, and poisonous but we don’t even recognize them
as such because they are thoughts, beliefs, values that we have inherited from
others around us. They have become integral to our identity, we don’t even see
them, or the negative effect they have on our lives, because we believe them to
be who we are
All of us have become mentally conditioned to certain
ways of thinking be it to our betterment or our detriment. Each of us have a
set of deep rooted thought patterns that are continually arising in our psyche,
being enforced, strengthened, nurtured, and ultimately directing the outcome of
our lives. This is why we often find ourselves recreating the same scenarios in
our life over and over again despite efforts to change. There might be
variations in how they appear, but quintessentially they are the same and until
we change the thought patterns that are responsible for them, they will
continually repeat over and over again.
Knowing that our thought patterns cause ego-identified
blind spots in us is liberating knowledge that
can be used to begin changing the outcome of our lives, but ego-identified
blind spots is only one of two types of blind spots we are vulnerable to. The
second is the type that stops us from seeing things that are right under our
noses. When this happens it is because our focus is locked onto something while
blocking everything else out of view, or consciousness. This can be very
useful, as in the case of escaping immediate danger. But more commonly, it has
a negative effect.
Locking our focus onto something is what we do when we
have a very strong desire for something to happen. When this happens, we tend
to ignore any negatives being registered, or we rationalise
them away. We can only see the positives. In fact we often exaggerate the
positives because we become emotionally invested in the object of our desire.
We attach to it. This can work to our advantage, but very often it works
against us. We miss other options, and by failing to see the object of our
desire as it really is, it is easy and common to be let down by it when we
finally do acquire it. Whenever we have a strong, attachment to something,
causing very strong feelings in us, it is most likely we are blind to all the
facts.
In order to start making more enlightened choices for
ourselves, we must first develop the ability to see past our mental blind
spots. We must become a conscious observer of our thoughts becoming mindful of
their patterns. We need to start noticing when we are rationalising
something, and when we have developed a strong attachment or aversion to
something. Once a detached awareness of these things is developed the ability
to recognize our blind spots will naturally occur.