1╛л 4j|||||} Damanhur: reis uit de tijd

Damanhur: reis uit de tijd
Onderaardse rotstempel van commune-groep

In Noord-Italie, vlak bij Ivrea en in de voetheuvels van de Alpen ligt een verborgen, onderaardse tempel: Damanhur. Deze tempel is in het geheim gebouwd, door een commune onder leiding van Oberto Airaudi. Onder een heuvel, die zich precies op het krui spunt van de belangrijkste leylijnen in Europa bevindt zich een heel stelsel van gangen, zalen, laboratoria en rituele ruimtes.

Commune bouwt geheim onderaards tempelcomplex

De naam Damanhur komt uit Egypte, het was in het grij ze verleden een stad van Magiers. Door de keuze van de naam wil deze Italiaanse commune uitdrukken, dat ook bij hen het verlangen leeft om magiers te worden. Magiers in de zin van mensen die zich bewustzijn van natuurkrachten en daarmee kunnen werken, vaak in een context met veel symboliek.

Over deze symboliek praat men in Damanhur veel en het is ook overal zichtbaar aanwezig. Alle symboliek is echter afkomstig uit de inspiratie van ВВn man: Oberto Airaudi. Deze leider van Daman hur is een rustige veertiger, die niet erg kosmopolitisch overkomt, eerder een provinciaal met erg eigen ideeen. Wat er in Damanhur ge beurt draagt wel erg duidelijk zijn stempel; hij vertelt hoe alles moet en wijst daarbij op inspiraties van gene zijde. Een eigen taal, die alleen hij perfect beheerst, eigen rituelen en symbolen, die nog uit Atlantis afkomstig zouden zijn, maar op ons overkomen als een mix van Egyptische, Nepalese en astrologische symboliek. Hoewel duidelijk wordt dat Airaudi misschien wel een 20e-eeuwse magiЙr is, vinden we het moeilijk de bewoners van Damanhur tot duidelijke stellingname te verleiden. Sommigen zeggen niet alles te geloven wat Airaudi hen leert, maar hem wel te accepteren als praktisch en spiritueel leider, terwijl anderen zich bij let terlijk elke vraag die we stellen verschuilen achter de wijsheid van hun 'goeroe'. Waar al zijn wijsheid vandaan komt blijft wat onduidelijk. Of Airaudi het allemaal via channeling heeft doorgekregen (de Atlantische periode wordt genoemd) of zelf een alternatief potje heeft gebrouwen blijft in het midden. Uit toespelingen over bijvoorbeeld het `vliegen' krijg je de indruk dat men niet helemaal zonder drugservaringen is.

De commune

De sociale organisatie van de commune is - voor zover het gaat om alternatieve leefgemeenschappen - niet uitzonderlijk. Men woont in een aantal gebouwen op het terrein en in het nabijgelegen dorp. De communeleden, waaronder enkele buitenlanders, werken deels aan de eigen projecten, maar zijn ook actief in de buitenwereld, zo is het hotel-restaurant in het dorp van een van de leden van de gemeenschap. De meeste mensen die we zien lijken allemaal ge lukkig te zijn, of ze nu in de fabriek werken, in de tuin zitten of de administratie doen. Eigenlijk zijn ze opvallend gewoon en het feit dat ze dieren- of plantennamen dragen komt op ons eerder over als een aardige bijkomstigheid dan een manier om met magie bezig te zijn. Op het terrein van Damanhur vinden we naast woonruimtes, enkele kantoortjes, een kantine en een schooltje. Het is prettig toe ven op het autovrije terrein dat tegen een heuvel aan ligt. Er lopen voetpaden, er is een beekje en een soort openluchttempel waar op zomerse dagen de gehele commune bij elkaar kan komen om ritue len of feesten te houden. Ook hier weer veel schilderingen, maskers en beelden. De school voor de kinderen van Damanhur is heel interessant, met name het niveau waarop men jonge kinderen onderwijst is uitzonderlijk. Men leert aan kinderen tussen de 5 en 10 jaar engels, wiskunde, fysica en dergelijke op het niveau van een middelbare school. Toch leken de kinderen niet te leiden onder dit zware programma. Integendeel, de sfeer kwam op ons uitermate vrolijk en enigszins rommelig over. Het feit dat de leerlingen elke dag aan meditatie doen en het, naar verhouding, grote aantal leerkrachten zullen hier debet aan zijn.

Geheim

De mensen van Damanhur hebben heel lang gebouwd aan hun onder aardse tempel/stad, al meer dan vijftien jaar zijn ze ermee bezig. Tot een paar jaar geleden werd dat in het geheim gedaan, omdat er angst leefde voor de afkeuring van de politiek, onder aanvoering van de machtige katholieke kerk. Deze angst bleek terecht; er ontstond een ruzie en toen heeft een van de communeleden de zaak verklikt aan de autoriteiten. Toen die eenmaal in de gaten kregen dat er een heel onderaards complex was gebouwd, begonnen ze moeilijk te doen. Er werd plotseling gevraagd om bouwvergunningen en er ontstond een gespannen sfeer. Op het moment dat wij er waren was de tempel officieel afgesloten, maar bij de gratie gods mochten wij er toch in. Via een verborgen ingang met, net zoals in een pyramide, een valse tempelzaal om indringers op een dwaalspoor te brengen, komen we in een vrij nauw, maar uitgebreid stelsel van gangen, trappen en gangetjes, die als een doolhof toegang geven tot een aantal ruimtes. We knijpen elkaar steeds harder in de hand; is dit echt of dromen we? De ene tempelruimte is nog overweldigender dan de andere, met schitterend glas-in-lood plafonds, beschilderingen, beelden en indringende architectuur. In wat voor wereld zijn we beland en wat heeft een groep mensen ertoe gebracht al hun (vrije) tijd te besteden aan het bouwen van deze tempel? We moeten hierbij niet vergeten dat dit complex, met de inhoud van een flink flatgebouw, geheel met de hand uit de harde rots is gehouwen en met relatief eenvoudige middelen is gerealiseerd; de weggehakte rots moet emmertje voor emmertje naar boven gebracht worden.

Alchemistisch laboratorium

Een van de ruimtes is helemaal met echt goud afgewerk en dat geeft een wonderbaarlijk effect. Goud is natuurlijk een goede elec trische geleider en zo'n ruimte werkt als een Kooi van Faraday. Maar de gewaarwording in die zaal ging wel wat verder dan een soort elektromagnetisch niemandsland. Het voelde alsof je eigen ener gie tegen de muren en het plafond weerkaatste en je je eigen tril lingen gingen resoneren, een bijzondere ervaring. In deze ruimte ston den ook een aantal kristallen bollen en waren er op de muren magi sche symbolen aangebracht. De ruimten ernaast zijn een soort laboratorium, met potten met allerlei mineralen en stoffen, het leek wel of je zo in de werkkamer van Paracelsus terugstapte. Dit is de plek waar men alchemische proeven doet, terwijl de tweede ruimte bestemd is voor experimenten met electriciteit of in ieder geval iets waarbij koperen spoelen en ingewikkelde gedraaide vormen een rol speel den. Er was een opstelling, waarbij een persoon temidden van een heel stel van deze omvormers kon gaan staan, het deed denken aan een wat exuberantere vorm van Startrek's teleportatie systeem. Was dit de plek waar men experimenteert men reizen in de tijd? We wisten daar toen we werden rondgeleid nog niet genoeg van, we bekeken het alleen met stijgende verbazing, dit was `weird'. Airaudi is al heel lang bezig met het maken van dit soort omvormers, die in de verte doen denken aan wat men bij KGB-experimenten in Rusland met massa-beЛnvloeding gebruikt schijnt te hebben. Hij heeft een groot aantal van deze apparaten ge bouwd en de commune verkoopt ze ook als produkt, het ligt een beetje in de lijn van de aardstralenkastjes, ze zouden bepaalde velden beЛnvloeden.

Paranoide

Als je het hele complex bent doorgegaan en even voorbijgaat aan de rituele functie krijg je toch het idee, dat dit ook een heel aardige schuilplek is, met eigen water-, warmte- en stroomvoorziening, een soort atoomschuilkelder voor de groep. Toch een apocalyptische visie van Airaudi? Alles lijkt om het verbergen te draaien, want zelfs wanneer je eenmaal binnen bent is de doorgang naar een andere ruimte li stig verborgen met draaideuren, valluiken en geheime wegschuivende wanden. Het precieze doel van dit tempelachtige complex wordt ons niet duidelijk. We worden wВl geЙerd met een rondleiding, maar verder worden we een beetje zoet gehouden en we worden vooral geacht verbaasd te zijn over de pracht en praal, het verfijnde handwerk en de smaakvolle inrichting van het complex. We kunnen geen Вchte vragen stellen; de bewoners en de leider Airaudi verbergen zich achter hun Italiaans. Toch vinden we het anno 1994 wat vreemd dat in een commune met onder andere computerprogram meurs bijna niemand gevonden kan worden die Engels spreekt. Deze onderaardse tempel waar soms in kleine groepen gezongen of gedanst wordt, met een mengelmoes van Egyptische, qua- si-Atlantische en eigengereide stijlen en invloeden laat vooral een magische smaak na, de diepere mystieke betekenis ervan ligt misschien onder de oppervlakte, maar konden wij er niet echt uithalen. De Neder lander Arie Taal, die meerdere malen in Damanhur op bezoek is geweest ziet in de opzet een manier om door de tijd te reizen. Maar of het gaat om de magische atmosfeer waarin men de `Akasha records', ofwel de diep in ieder van ons verankerde historische erfenis, makkelij ker kan benaderen, danwel een meer technische (alchemische), echte reis door de tijd is niet duidelijk.

Toeristen-attractie?

De mensen van Damanhur hebben een soort underdog-politiek be dacht, men schildert de overheid en vooral de Kerk als een soort overmachtige en slechte kongsi af, die Damanhur wegens gebrek aan een bouwvergunning willen sluiten, afbreken of misschien zelfs omvormen tot een toeristen-attractie. Damanhur is dus in de verdediging gegaan en heeft ook wel wat bereikt met die poli tiek. Publiciteit is daarbij het belangrijkste wapen, maar het blijkt dat de grote media huiverig zijn het verhaal te brengen. Ik kan dat wel begrijpen; de mensen van Damanhur zijn niet echt open over de werkelijke bedoeling van de symboliek en de rituelen en als journalist heb je dan het gevoel dat er wat vuiltjes worden weggepoetst. Journalisten zijn bang dat er later misschien ander, ongunstiger nieuws over naar buiten komt en dat ze dan als te goedgelovig voor schut gaan. Dit is wel een frustrerend dilemma voor de mensen van Damanhur; ze hebben de openheid aan de ene kant nodig heeft, aan de andere kant willen ze de zaak toch niet te veel laten zien.

Inkomsten

Hoe is dit allemaal betaald? De investeringen in tijd en mate rialen in de commune zelf en de onderaardse tempel zijn behoorlijk, dit project heeft in de loop der jaren miljoen verslonden. De vraag is waar dat allemaal vandaan is gekomen. De leden van de commune dragen een deel van hun inkomsten af en vanaf het begin hebben er leden van de gemeenschap geld verdiend door onder meer in de computerindustrie te werken. De commune gaat verder prat op het feit dat ze eigen produkten leveren; er is een fabriekje voor (zelfverbouwde) alternatieve landbouwprodukten die fraai worden verpakt en er is een glas-in-lood werkplaats. Maar de schaal daarvan lijkt zeker niet voldoende om al dat geld bijeen te brengen en zoveel mensen vrij te stellen om te werken aan de tempel. Ook de steun uit het land -men heeft een netwerk van sympathisanten- kan niet erg substantieel zijn, gezien de kwaliteit van het blaadje dat men uitgeeft. Erg spraakzaam is men hier ook niet over. Dit zet echter wel de fantasie aan het werk, want het verhaal van de reizen door de tijd zou bepaalde rijke lieden wel eens heel wat waard kunnen zijn.

Onder de oppervlakte

Wat we misten in Damanhur is de spirituele verdieping die je mag vermoeden achter al die uiterlijke symboliek. Deze voelden we niet in de manier waarop men met elkaar en buitenstaanders omging. De diepe acceptatie en wijsheid die je bijvoorbeeld in een kloo ster kunt voelen misten we. Eigenlijk is men tamelijk paranoide bezig met de bedreiging van buitenaf. Anderzijds is geheimhouding wel een beetje inherent aan magie, je hangt het niet allemaal aan de grote klok. Een enkel bezoek aan Damanhur kan niet meer opleveren dan een impressie en meer vragen dan je zonder goed Italiaans te spre ken beantwoord krijgt. De onderaardse stad is indrukwekkend, maar de wezenlijke uitgangspunten van de gemeenschap blijven vaag. Wat deze mensen samenbindt in een sociale en prettige, maar niet opzienbarende gemeenschap blijft onduidelijk. In eerste instan tie lijken slechts de wijsheid, inspiratie en spiritualiteit van leider Airaudi de lijm die de boel bij elkaar houdt. We kunnen slechts vermoeden dat onder de oppervlakte meer te doen is dan men aan een buitenstaander laat zien en dat maakt ons niet zonder meer enthousiast over Damanhur. Wie meer wil weten over Damanhur, Arie Taal (020-6241121) heeft geregeld contact met hen en geeft ook lezingen. auteurs: Luc Sala/Kyra Kuitert


Terug naar de EGO 2000 index.
de `Akasha records', ofwel de diep in ieder van ons verankerde historische erfenis, makkelij ker kan benaderen,А 4wTW9Q`7ed/P`Me╟d/Ю ╟рв╫ єd`Ы fе╨дРеfе0gАУpшМ∙g║ЯW9М`3┐9jhH4 ╖9=jhW9Э`р ╖9,W9╣`┴п9,АИ  Р  ╝  ┼  ═  Є  !  [  Ь  ▌  т  "  )  i  й  л  ▀  ц  "  &  &d  j  и  п  ь  -  2  X  Ц  Ю  ▌    $  b  j  з  о  ь  Є  3  38  v  {  ║  °  9  y  ╡  ┐  ■  <  E  Г  И  Ф  ╙     K   R   П   П ╦   ╒   Є   Ї      J   N   П   У   ╘   ╪         ]   b   Ь   ┌   т   #   b   b h   з   м   э   Ї   5   t   |   ╗   ·   ■   =  E  Ж  Р  ╬  ╙     J  И  И╚  ═     K  Q  П  ╣  ╗  ═       U  Z  Ы  █  ▀     %  c  k  kй  п  ю  Є  3  r  ░  ╢  ╗  ∙    A  E  Д  ┴  ■    E  Ж  н  ню  -  2  q  v  ╡  ╝  ї  3  9  Q  S  y  ╖  ╛  №    F  Г  ├  ├╚      O  T  У  Щ  ░  Ё  ,  k  к  ░  я  /  5  r  x  ╣  ╛  ╛■    A  G  Ж  ╕  є  +  h  q  о  ╕  °  №  7  E  G  \  Э  б  б▀    S  Y  А  └  ■     C   В   З   ╟   !  F!  З!  ─!  "  "  H"  O"  O"Ж"  ╟"   "  #  #  P#  W#  Ш#  ╓#  ▐#  $  $$  c$  i$  й$  н$  э$  Є$  2%  8%  8%[%  ]%  }%  ╗%  ├%  ■%  =&  B&  В&  ┐&  ¤&  '  E'  J'  Л'  Р'  ╧'   (  I(  Е(  Е(Н(  ╠(   )  L)  R)  Т)  Ш)  ж)  и)  ╜)  №)  *  B*  G*  И*  М*  ╦*   +  +  M+  M+О+  ═+  ,  L,  Й,  Т,  ╨,  ╪,  -  -  ]-  b-  r-  │-  Є-  °-  9.  ;.  [.  Щ.  Щ.Ю.  ▌.  у.  "/  &/  d/  j/  ж/  н/  ю/  є/  10  80  ?0  ~0  ╜0  ┬0  1  1  E1  E1K1  Д1  ─1  ╔1  2  2  P2  Р2  Х2  ╤2  ю2  /3  `3  b3  Е3  Л3  Н3  ∙3  ¤3   3   34  Д1  ─1  ╔1  2  2  P2  Р2  Х2  ╤2  ю2  /3  `3  b3  Е3  Л3  Н3  ∙3  ¤3   3   Arialing die je mag vermoeden achter al die uiterlijke symboliek. Deze voelden we niet in de manier waarop men met e