Het Buitenland
Zoals altijd bij technologie-vraagstukken wordt er druk naar het buitenland
gewezen, we lopen achter of voor, als excuus doen vergelijkende cijfers
het altijd aardig. Voor wat betreft het millennium met die hele harde deadline
maakt dat natuurlijk niets uit, Nederland moet gewoon zo hard mogelijk
aan de gang om klaar te zijn. Of als dat niet lukt noodplannen hebben en
de nodige opties om wat er dan fout gaat aan te pakken. Toch is het wel
goed om te kijken naar wat andere landen er aan doen, misschien kunnen
we er iets van leren. Vorlopig blijkt vooral dat de geruststellende woorden
van deze minister en die ambtenaar ook in het buitenland niet erg kloppen.
In het algemeen komen externe onderzoekers met veel dreigender cijfers
dan de verantwoordelijke insiders.
Verder blijkt de juridische positie van leveranciers van millennium-gevoelige
apparatuur in veel landen de oorzaak van verder onnodige vertraging. Omdat
men bang is om later aangesproken te worden op millennium-bugs, zwijgen
veel leveranciers er maar liever over. Zou men openlijk toegeven dat er
wat mis is en het niet kunnen oplossen, dan zou dat achteraf de rechtspositie
kunnen verzwakken. De politiek is vooral in de landen met een angelsaksich
rechtssysteem (UK en VS) op de bres gesprongen voor de bedrijven en er
liggen reeksen wetsvoorstellen om met name IT-bedrijven af te schermen.
De redenatie is dat als men nu niet openlijk over de problematiek kan praten
er te veel tijd verloren gaat, maar ook is duidelijk dat hier het kind
van de produkt-aansprakelijkheid met het badwater weggegooid dreigt te
worden. Gaan de software-leveranciers helemaal vrijuit voor de fouten die
zij toch veroorzaakt (of niet gezien) hebben, dan druist dat in tegen het
rechtsgevoel van de burger. Iets dergelijks speelt voor adviseurs en accountants,
die nu zeg maar vrije toegang tot alle Y2K-informatie zouden moeten hebben,
maar huiverig zijn zich daar mee te bemoeien uit vrees dat men dan de verantwoordelijkheid
voor het niet signaleren van het probleem in een eerder stadium in de schoenen
geschoven krijgt.
Duitsland
Men roept van hogerhand (http://www.bmwi-info2000.de) dat hier de zaak
voorligt op de rest van Europa. Er zijn allerlei initiatieven zoals het
INFO 2000 Forum van bedrijven uit de IT-sector, het initiative 2000 met
o.m. IBM, Siemens, SAP, het IID ( Information Society Initiative) http://www.iid.de/jahr2000.
De kamers van koophandel hebben in juni 1998 een 2000 CD-ROM met test-software
uitgebracht
Nu is de vraag of dat allemaal ook echt zo is, en dat valt tegen. Bijvoorbeeld
de Bundesbank kan niet voor juni of juli 1999 gaan testen (geeft www.bundesbank.de
toe) en volgens de mensen die op dit gebied werken blijft het bij veel
bla-bla en toezeggingen, maar schiet het werk niet echt op.
Toch neemt men het wel serieus, veel meer dan bijvoorbeeld in Zuid-Europese
landen waar het allemaal vrij rustig blijft. Het ministerie van Financiën
heeft 25% van haar budget voor 1998 en 1999 toegerekend aan het oplossen
van Y2K-problemen. In het algemeen zien we hetzelfde beeld als in Nederland,
en blijft ook defensie wat achter.
Engeland
In bepaalde opzichten kunnen we wel wat van Engeland leren, daar is eerder
dan in Nederland op hoog niveau, de Audit Commission (vergelijkbaar met
de Algemene Rekenkamer hier) gewaarschuwd voor de Y2K-bug. Helaas zijn
die waarschuwingen niet overal goed opgevolgd. In het algemeen is er in
Engeland een iets meer cetrale aanpak van de problematiek, heeft men de
certificatie van Y2K-bestendigheid beter aangepakt en is men na wat vertragingen
nu ook hard bezig de gezondheidszorg van de NHS aan te pakken.
Net als in de VS speelt de angst voor aansprakelijkheid in Engeland stevig
mee. Het conservatieve kamerlid David Atkinson heeft al een reeks wetsvoorstellen
ingediend om meer openheid te bereiken rond Y2K-problemen zonder angst
voor rechtszaken. Er is in Engeland nu een vrij zware minister belast met
het Millennium-problleem, namelijk Margaret Beckett en heeft premier Blair
het millennium-probleem nationale urgentie gegeven.
http://bug2000.co.uk