Internepperij

Mijn site is mooier dan de jouwe, wij hadden vorige week 1,2 Gigabyte verkeer, heb je gehoord dat X, Y of Z er mee stopt, de PTT gaat nu echt in de slag, in Duitland kost Internetten twee keer zo veel, bij Wired verdienen ze miljoenen, IBM betaalt zich blauw aan de DDS, mijn virtuele gallery heeft nu al 7 artiesten, op hoeveel Internet-seminars moet jij deze maand spreken?
Rondlopen, zeg maar rondrennen in de Internet-inrichting voor vrijgestelde mediagekken is een leuke hobby en als zodanig zie ik het dan ook maar. Ik doe natuurlijk net zo hard mee, maar voer als excuus aan dat je erbij moet horen om adequaat te kunnen rapporteren. Daarom hier maar weer mijn visie en ervaringen, als gebruiker, ondernemer, provider en journalist. Niet vanaf de zijlijn, maar middenin de onzinnige gekte van een media-infectie rond het Internet. Wat me de laatste tijd vooral opvalt is de inteeltsfeer van de Net-scne. De smaakmakers, allemaal uit dezelfde hoek, met veelal een wat vaag hacker/BBS/mediageil verleden, ronde dollaroogjes en een begrijpelijke afkeer van kapitalistische media-iconen, zoals ondergetekende. Te veel hash en te weinig ballen, met excuses aan de paar meesteressen van het Net. Er is natuurlijk een Internet-realiteit, er is echt verkeer, er zijn echte statistieken en serieuze bedrijven die gewoon zakelijk bezig zijn met het Internet. Maar daarnaast is er een heel circus, een kermis van opgeblazen, luidruchtige en overdreven blije berichtgeving over het NET, waar iedereen rondhuppelt met de positieve energie van een love-cult. Daarin lopen vooral de also-ran's rond, de dames en heren die het elders niet echt gemaakt hebben en nu dus op het Internet gokken als hun `claim to fame'. Met een hoog gehalte aan vrijgestelden, mensen die ofwel naast hun uitkering ofwel als (semi-) ambtenaar lekker wat aanrommelen en geen echte verantwoording af hoeven te leggen over hun tijd of uitgaven. Er blijken in dit land onuitputtelijke subsidiebronnen te zijn, als je weet waar de kraantjes zitten en dus wordt er lustig op los georganiseerd, of er echte belangstelling voor is of niet maakt niet uit, de incrowd onmoet elkaar en het NET moet, heeft ook de regering dat nu niet duidelijk gezegd?

Het NET is in die context de nieuwe afgod voor de contactarmen, en vanuit die onuitputtelijke marktbehoefte de hoop voor de post-yuppie and post-human neo-ondernemers. Wie het niet gemaakt heeft in de computerbranche, de A/V-sector en nog niet is opgenomen in de Endemol-hemel voor bekender wordende vaderlanders, stort zich op het Internet. Niet omdat men enig besef heeft van wat er werkelijk kan en gaat gebeuren, maar omdat het lekker bekt, er veel media-coverage is en je er niet veel over hoeft te weten. Je leutert maar wat aan, verwijst naar oude wapenfeiten op computer, BBS of als hacker, de cijfers zijn altijd indrukwekkend en je kunt voorlopig nog de eerste zijn, met je eerste bloemist op het Net, je eerste virtuele galerie, je eerste Internet-parkeerdienst, gids voor veelklagers, pleinvrezers of wat dan ook. Voer voor de media, uitnodigingen voor forums en spreekbeurten, succes op korte termijn verzekerd, en de Net-scne juicht je luid toe (als je de achterklap even selectief uitfiltert).
Over de feiten achter de facade wordt gezwegen en als dan blijkt dat een project als de Digitale Stad nu verder commercieel gexploiteerd gaat worden door een (overigens capabele en innoverende) Belgische uitgever (van Wave) in combinatie met een andere ondernemer, geworden journalist (Jan Jacobs), dan is dat geen teken van sterkte. Met alle poeha over de digitale steden, een metafoor die ik op zich wel heel duidelijk en sterk vindt, maar zonder subsidie konden ze het in Amsterdam dus niet redden. En die subsidies blijven uit, omdat ook de overheid wel beseft dat je in zo'n ontluikende bedrijfstak de zaak niet al te veel moet verstoren, anders komt een echt levensvatbare en rendabele business niet van de grond. Nu gaat Riverland/Wave dus proberen er wat aan te verdienen en dat is ze gegund, maar makkelijk lijkt het me niet. Het is wel leuk dat we als NET-Info natuurlijk dezelfde fouten maken als anderen, want dan ga je op een dieper niveau begrijpen wat er aan de hand is. We hebben de afgelopen weken weer eens fors ruzie gehad met EuroNet, een van onze gastheren. Gedeeltelijk was dat onze schuld, we hadden eens als een commercieel grapje wat mild blote dames in NET-Info geplaatst. Toen zonder veel succes, we maakten vanuit hen een link naar meer serieuze onderwerpen, een soort lokkertje dus. Dat gooiden we er vrij snel af, dat wil zeggen we haalden de links uit onze menu's en meenden daarmee de weg naar de eros te hebben afgesloten. Jammer, maar in de VS bleek een of andere slimmert ons weken daarna op een hot-list geplaatst te hebben. Wie dus niet via een index maar direct naar de betreffende gif-files ging zoeken kon die nog vinden. En dan komt de lawine op gang, met 1,2 Gigabyte op 14 maart. Zelfs al stond er op een gegeven moment niets meer op die site, toch bleef men automatisch zoeken en met die 90.000 attempts was EuroNet niet blij.
Ondertussen is de stroom opgedroogd, en zoekt men waarschijnlijk elders naar het bloot.
Een andere fout was dat we op een beurs Internet demonstreerden en het password daarna niet direct wijzigden, een paar lieden hebben daar een paar dagen van kunnen profiteren.
Maar bij dat alles was de reactie van EuroNet niet mis, die dreigden ons binnen de kortste keren van het Net te gooien, verwijzend naar een niet bestaand contract en op een erg onzakelijke manier. Dat was niet de eerste keer, organisatorisch vinden we die club eigenlijk maar een rommeltje, onbereikbaar (net als bij de meeste access-providers krijg je zelden iemand aan de telefoon) en nogal snel met dreigementen. Ik denk dat die management-buyout (er is een forse ruzie geweest bij EuroNet en nu zijn er nieuwe eigenaars) ook op zo'n manier is gegaan, maar dan komen bij mij wel wat vragen naar boven. Wie is eigenlijk eigenaar van de data die ergens op een site staan, wie heeft het recht die er af te gooien, je de toegang te ontzeggen, welke rechten heb je eigenlijk als informatie-provider. EuroNet wil bijvoorbeeld geen reclame meer toestaan, maar wat is het hele commercile Internet eigenlijk anders dan een gigantische reclamezuil. Kortom, de misschien begrijpelijke (vanwege de verkeers-overload) reactie van EuroNet maakt voor mij wel duidelijk dat er snel goede regels, misschien een erecode en anders een wettelijke regeling moet komen. In de chaos van de huidige acces-providers, waarin vrijwel niemand zich aan zijn beloften houdt, er maar op los beweert (Planet Internet PTT-KPN voorop) en in de meeste gevallen organisatorisch en fysiek de zaak niet aankan, is enige regeling hoog nodig. En zelfs met mijn grote afkeer van de vrijgemaakte PTT moet ik toegeven, dat er behoefte begint te ontstaan aan een non-profit en onafhankelijke nutsorganisatie, die bijvoorbeeld overal en tegen redelijke prijs access gaat aanbieden tegen voorwaarden en met inachtneming van de rechtspositie van de `klant' en zijn gegevens. Als informatie een basis-industrie is, dan kunnen we daar geen cowboy-toestanden gebruiken. De echte vernieuwers komen, denk ik, niet uit de incrowd van ex-hackers en neo-netters. Er worden, ook in ons land, hele goede dingen gedaan op het EuroNet (zoals Leo Hartong's Fifth World) maar dan wel buiten de mediaschijnwerpers. De echt creatieve vogels werken aan andere dingen, waarmee ze terecht nog niet naar buiten komen, want wat heb je er aan, om nu Gigabytes verkeer aan te trekken als dat niet meer is dan "Liefdewerk Geen Papier" en het je geen stuiver oplevert. Wanneer er echte betaalmogelijkheden komen en de gebruiker gaat betalen voor wat hij/zij opvraagt, dan wordt wel duidelijk wie er echt wat kan en wie wat heeft zitten te freubelen. En tot dan doe ik zelf natuurlijk druk mee in het circus, kijk maar in www.net.info.nl.


Luc Sala