Harmonieleer
Als je twee gitaren op elkaar afstemt, en je slaat op
de ene gitaar een snaar aan, dan trilt de overeenkomstige snaar op
de andere gitaar mee. Dit verschijnsel noemt men resonantie.
Ieder voorwerp heeft een eigen frequentie. Als je een
geluid maakt met die frequentie, begint het voorwerp mee te trillen.
En dus kun je met geluid van de juiste frequentie ieder voorwerp in
beweging brengen. Dit geldt ook voor organen en zenuwknopen. Met geluid
van de juiste frequentie kun je organen, zenuwknopen en chakra's stimuleren
en laten resoneren.
Als je een snaar van een gitaar aanslaat, hoor je niet
alleen de grondtoon, maar ook een reeks andere tonen met veelvouden
in hele getallen van de frequentie van de grondtoon. Dit zijn de boventonen.
En iedere keer dat je de grondtoon verdubbelt, kom je in een hogere
octaaf. Dus als de basisfrequentie 3 is, dan is 6 het tweede octaaf,
12 het derde, 24 het vierde, etc. Al deze boventonen hebben een nauwe
relatie met de grondtoon, en omgekeerd.
De tonen van de chakra's
Een octaaf wordt ingedeeld in een aantal noten. En als
je dezelfde noot in het volgende octaaf wilt hebben, hoef je slechts
de frequentie te verdubbelen. In het westerse muzieksysteem is het
octaaf verdeeld in 7 hele noten en 5 halve. In het chinese systeem
is het octaaf verdeeld in 5 noten, en in het Chinese budhisme werkt
men met 5 chakra's. De 5 noten komen daar dan ook overeen met de 5
chakra's.
Omdat ik werk met 9 chakra's heb ik het octaaf verdeeld in 9 noten.
En omdat de stuitchakra de onderste chakra is, komt de eerste noot
overeen met de stuitchakra. Maar hoe vinden we nu de frequentie van
die noot? In sommige boekjes wordt gewoon een toon genoemd, zonder
verdere discussie. Voor een kritische geest is dit echter onbevredigend.
In `Het Kosmisch Octaaf' van Hans Cousto (uitg. Panta Rhei, 1990)
wordt een betere oplossing gegeven.
De stuitchakra staat in verbinding met de fysieke aarde en het fysieke
lichaam. Daarom nam Cousto de frequentie van de aarde als grondtoon
van de stuitchakra. Hiermee heb ik een tijdje gewerkt, en het werkt
fantastisch. De aarde draait in 24 uur om haar as, dus heeft 24 keer
3600 seconden nodig voor een trilling. Zij heeft dus een frequentie
van 1/86400 Hz. Dit is een onhoorbare superlangzame trilling. Maar
met bovenstaande leer der octaven kunnen we deze grondtoon herleiden
tot een hogere frequentie. We verdubbelen de grondtoon net zolang
totdat we een bruikbare frequentie hebben. En als we 1/86400 24 keer
verdubbelen krijgen we 194,18 Hz. Dit is een hoorbare toon. De noot
G zit dicht in de buurt van deze frequentie.
We hebben nu als frequentie voor de noot van de stuitchakra 194,18
Hz en 388,36 Hz. De laatste frequentie is de stuitchakra-noot van
een hogere octaaf. En tussen deze twee frequenties bevinden zich nog
8 chakra's of 8 noten. We kunnen deze 8 frequenties lineair en logaritmisch
over het interval verdelen. Voorlopig heb ik gekozen voor een (bijna)
lineaire verdeling.
Het interval is 194,18 groot. Delen we dat door 9 dan krijgen we als
verschil: 21,576, maar een tabel met precies gelijke delen is niet
helemaal bevredigend. Voor de stuitchakra hebben we een natuurlijke
toon: de frequentie van de aarde. Zijn er voor de andere chakra's
ook natuurlijke tonen te vinden? Daarvoor kunnen we kijken naar de
frequenties van de hemellichamen. Hans Cousto geeft in `Het Kosmisch
Octaaf' de frequenties van de zon, de maan en de planeten. Deze komen
gedeeltelijk overeen met de gevonden tonen, en zo kunnen we de lineaire
toonverdeling van de chakra's aanpassen aan de natuurlijke tonen.
En als we deze frequenties delen door 64 krijgen we frequenties in
het zesde suboctaaf. Dit zijn de theta-ritmes van de chakra's:
BSG Binaural Beat
stuitchakra 194,18 338.36 3.03
sexchakra 210,42 420.84 3.29
navelchakra 227,43 454.86 3.55
maagchakra 252,44 504.88 3.94
hartchakra 272,20 544.40 4.25
keelchakra 295,70 591.40 4.62
medullachakra 323,64 647.28 5.00
derde oog 344,12 688.24 5.38
kruinchakra 375,22 750.44 5.87
stuitchakra 388,36 776.72 6.07
