Nieuwe architectuur brengt supercomputerkracht op de desktop
Kunt u zich een computer voorstellen, waarbij de klassieke scheiding tussen hardware en software die we sinds Jacquard en Babbage kennen, wegvalt? Waarbij de prestaties en de snelheid honderden keren beter worden?
Net wanneer je denkt dat computers nu wel een beetje uitontwikkeld zijn, komt er weer een hele nieuwe aanpak, een soort revolutie in het computerdenken. Het klassieke denken in termen van uitvoerings-eenheid (de hardware) en een programma dat variabel is, gaat weer op de helling. Een Amerikaans bedrijf heeft nu een computersysteem ontwikkeld, waarin de software niet meer los staat van de hardware, maar waarin het hele programma in hardware wordt vastgelegd.
Een vergelijking die duidelijk maakt dat je daarmee veel sneller kunt werken is die tussen het zoeken van je weg in een grote stad. Je moet de wegen en kruispunten delen met anderen, maar stel nu dat je een aparte weg aanlegt naar een bepaald adres, dat ben je daar natuurlijk veel sneller. Je geeft de flexibiliteit op, maar wint aan snelheid. Als je die snelweg nu ook nog vrij gemakkelijk kunt verleggen doemt er een heel nieuw verkeerssysteem op, iets wat verband houdt met carpool-wisselstroken etc. Bij de computer kun je door gebruik te maken van nieuwe onderdelen ook zo-iets doen. De revolutionaire gedachte van het bedrijf Virtual Computer Corporation is dat je met stukjes in hardware vastgelegde reken- en schakelpatronen een heel programma kunt nabootsen. Op die manier wordt de computer helemaal afgestemd op een speciale taak, maar doet die dan wel erg snel. Ze gebruiken daarvoor schakelingen (chips) programmeerbare Gate Arrays, die je opnieuw kunt programmeren om de functie van het systeem te veranderen.
Het komt in grote lijnen neer op het in hardware vastleggen van de software
De eerste modellen van de Distributed Virtual Computers die men zo gemaakt heeft bereiken al prestaties die vergelijkbaar zijn met die van Cray Y-MP supercomputers die vele miljoenen dollars kosten, terwijl Virtual Computer Corporation denkt in termen van 50.000 dollar of minder. Daarmee kan men de kracht van een supercomputer `on the desktop' brengen en toepassingen ontsluiten die nu nog onbereikbaar zijn. Vooral m.b.t. het berekenen van dynamische modellen zoals voor milieuproblemen, het real-time converteren van NTSC- naar HDTV-videosignalen, het bewerken van image-bestanden en andere reken-intensieve applicaties belooft de `transformable computer' veel. Wanneer men denkt in termen van een personal customized coprocessor voor bepaalde taken, die bijvoorbeeld het `graphics'-werk afhandelt, dan wordt duidelijk dat hier een belangrijke stap gezet is. Er is dan ook al sprake van het (door de regering daar) beperken van deze techniek tot de VS, zeker voor de zwaardere modellen, waar men door combinatie ongehoorde prestaties kan bereiken.
Creditcard-verwerking
Een voorbeeld van het soort bewerkingen dat hiervan profiteert is
wanneer bij een creditcard-transactie een enorme database moet worden
afgezocht en vergeleken met het betreffende kaartnummer. Wanneer er
een hard-wired omrekenfunctie zou zijn, die direct bij een kaartnummer
een geheugen-adres definieert, dan hoeft er niets gezocht te worden
en zijn de gezochte data direct daar.
Het voordeel van deze nieuwe techniek boven die van het ook vrij nieuwe `parallel processing' is dat daarbij alleen identieke stukjes rekenwerk parallel kunnen worden uitgevoerd en dat zo'n systeem dus qua toepassingen beperkt is en bovendien qua snelheid afhankelijk van de langzaamste bewerking. Bij Scalable Virtual Processors zijn die beperkingen er niet, en men kan met een snelheid van 25 milliseconde bovendien de programmering wijzigen, dat is de tijd die voor het omzetten van de Field Programmable Gate Arrays nodig is.
Virtual Computer Corporation maakt pas begin 1994 deze techniek bekend, maar VP John Schewel gaf ons al deze primeur. VCC is te bereiken onder faxnummer USA 818-3420204.
Terug naar de Ego 2000 index