Timothy Leary
Tim Leary, who died on may 31 , 1996 in Beverley Hills, has been an inspiring personal friend, to whom we dedicate this honorary site.
May you, the readers, get inspiration and inspirition from his last and greatest trip, the one over the threshold into the true unknown.
In memoriam Timothy F. Leary, cyberspace-pionier
De psychedelische beweging verloor een van haar leiders, misschien wel de leider, die psychedelica bespreekbaar maakte, vocht tegen de taboes op dat gebied. Iemand die vocht tot het einde, met verve en vol ideeen, hij maakte zelfs van z'n eigen sterven een cyberspace-manifestatie, dwars door de taboes en gene heen.
Altijd stond hij op de barricaden, liep voorop bij protestacties, en legde de nadruk op zelf denken 'think for yourself'.
Op 31 mei maakte een van de pioniers van de tegencultuur de stap naar de virtuele cyberspace. Een historische figuur, kenmerkend voor de hippietijd, maar ook iemand die tot aan zijn door een stempel drukte op de New-Edge, de beweging die de grenzen van bewustzijn wil verleggen.
Tim Leary was niet alleen de LSD-goeroe uit de zestiger jaren, (Turn On, Tune In, Drop Out) hij was vooral degene die bewustzijn in een breder kader plaatste en daar met name de computer een plaats in gaf.
In de tachtiger jaren ontwikkelde hij software voor psychotherapie, was stimulator en pionier van Virtual Reality en natuurlijk omarmde hij het Internet de laatste jaren als een nieuw platform.
Zijn boodschap bleef al die jaren hetzelfde, denk voor jezelf, neem je eigen ervaring als leiddradd en laat je niets wijsmaken. Van de chemische naar de electronische bewustzijnsverruiming, voor hem was Cyberspace bekend terrein, hij was een gids voor velen. Op z'n webiste www.leary.com hield hij (met behulp van z'n zoon Zack) het laatste jaar de wereld op de hoogte van wat er met hem gebeurde. Daarbij gooide hij er graag wat drama tussendoor, de lijst met wekelijks ingenomen drugs was daar een voorbeeld van, maar gelukkig heeft hij op het eind de toch wat al te grootste plannen, zoals een soort publieke zelfmoord op het internet en het invriezen van zijn lichaam of hoofd, laten varen. Hij sliep uiteindelijk rustig, temidden van zijn vrienden in.
Voor mij persoonlijk was hij een goede vriend en inspirator, iemand die me altijd hielp op m'n zoektochten naar de achterkant van het electronische gelijk. Soms op zijn typische `trickster' manier, hij was een meester in de 'practical joke', wat dat betreft is de vergelijking met merlijn, de tovenaar van koning Arthur, wel relevant.
De laatste jaren was zijn huis in Beverley Hills een vast punt in m'n reisschema en ook mocht ik eind vorig jaar, toen al duidelijk was dat hij zou gaan sterven, een paar weken voor hem helpen zorgen. Tim had twee kanten, de naar buiten gerichte en wat clowneske, soms egocentrische entertainer was in z'n eigen huis een formidabel gastheer, zorgzaam, stimulerend en naast een grooot psycholoog een warm en inspirerend mens. Een rots in de branding van de hype rond cyberspace, VR en psychedelica, maar ook iemand die de media eens lekker opstookte, genoot van de aandacht en daar als een hedendaagse Merlijn mee omging. De tovenaar van het laatste deel van de twintigste eeuw is niet meer en ik mis hem, want achter zijn masker voelde ik dat Tim vooral wilde dat iedereen zichzelf was, voor zichzelf dacht en zich niet liet verleiden door autoriteit van anderen. Bedankt Timmy, it was nice to be with you!
Luc Sala
Death is when we remember we are not alone.