De gewone random-generators in een computer zijn daarvoor niet echt
geschikt, dat zijn feitelijk vastliggende tijdreeksen op een te hoog
niveau. Ze worden in software gerealiseerd. We willen iets dat variabel
is op een zo laag mogelijk niveau, zo dicht mogelijk bij de
minimale quantum-energie niveaus zoals die bijvoorbeeld uit thermische
ruis naar voren komen. Quantum-fysicus en schrijver Nick Herbert heeft
samen met Saul-Paul Sirag al in de zeventiger jaren elektronische
experimenten gedaan met de koppeling van quantum-processen (isotopen
verval) aan een `meta-tekstgenerator', die dan woorden en stukken
tekst aan elkaar plakte. Hij maakte ook een `quantum metaphone', een
random spraak-generator, en experimenteerde daarmee met waarzeggers,
mediums en op seances, maar wist nooit boodschappen uit andere sferen
op te vangen.
Een modernere oplossing, en een die gericht is op het bewustzijn van
de directe gebruiker, is haalbaar, indien we gebruik maken van chips
die naar gewone maatstaven gezien instabiel zijn en daarom normaal
afgekeurd worden. Die zijn dan mogelijk wel bruikbaar als random
generators, hun gedrag is onvoorspelbaar, de geleiding van elektriciteit
door de halfgeleider is echt toevallig, maar misschien zijn dit
de beste `bewustzijn-gevoelige' sensors. Daartoe moeten dus speciale
chips gebruikt worden, die ik dan maar de quantum-coprocessor noem en
natuurlijk software die daar iets aan heeft. Als experiment zou men
daarvoor afkeurchips kunnen gebruiken, misschien zijn ze ook wel
speciaal te maken. Hier moeten we opmerken dat Nick Herbert zelfs
thermoruis niet quantum-sensitief genoeg acht, en zelf een iets andere
`Eccles-gate' voorstelt, maar verder het hier ontwikkelde idee graag
uitgewerkt zou zien. Met software, die de keuze uit beschikbare
informatie, associaties en verwerking dan af laat hangen van die chip,
kunnen we dan een systeem maken dat relatief gevoelig is voor wat onze
geest kan doen op het allerkleinste energie (quantum-)niveau.
Terugkomend op de I-Ching, dat is in feite een quantum-coprocessor avant-la-lettre, werkend volgens een nog onbegrepen principe. Wanneer we de keuze van de I-Ching verzen nu al met een computer kunnen doen, en volgens velen werkt dat net zo effectief als met chinese muntjes, zouden we soortgelijke applicaties kunnen maken om een beter contact te krijgen met `alternate realities', in of buiten onszelf. In VR zouden we een soort `Deus ex Machina' kunnen maken, die af en toe het heft in handen neemt, mogelijk reagerend op signalen uit ons diepe onderbewuste.