9 De reis naar het Rijk der Verbeelding

De voorbereiding
Een goede voorbereiding is geen garantie voor een goede trip, maar levert wel een zeer belangrijke bijdrage. Zoals gezegd is het belangrijk dat je als je aan een trip begint lekker in je vel zit.
De eerste voorbereiding, die al een paar dagen voor het trippen begint, gaat dus hierover. Natuurlijk heeft iedereen zijn eigen manier om zich lekker te voelen, zoals veel in de natuur zijn/wandelen, inspiratie opdoen uit boeken, meditatie of zelfs van de televisie en stress vermijden. Het is ook goed om een aantal dagen of in ieder geval een dag van tevoren een lichter dieet te gaan volgen. Sommige mensen zweren bij totaal vasten, anderen eten de dag van tevoren alleen lichte dingen zoals fruit en groente.

Neem even de tijd
De mens heeft naast een doel dus ook een structuur nodig en als je je op het onbekende of vreemde terrein van de psychedelische trip begeeft is dat extra belangrijk. Die structuur kun je aanbrengen door voor jezelf wat dingen helder te maken of - nog beter - op te schrijven; een soort agenda maken van wat je wilt doen. Wil je meer naar binnen of naar buiten gaan, wil je de relaties met anderen of bepaalde lichamelijke aspecten onderzoeken? Ben je geinteresseerd in duisternis, geluid, stilte, lichteffecten, sex; maak het van te voren voor jezelf helder.

Op de dag zelf besteed je aandacht aan de plek waar je gaat trippen. Als je het buiten doet zorg dan dat je je veilig voelt op deze plaats en dat je alle praktische zaken die je nodig mocht hebben (deken, water, eten, muziek, schrijf/ tekenmateriaal, etc.) in de buurt hebt.
Als je thuis bent maak de plek dan schoon en voeg dingen toe die je inspireren of een prettig gevoel geven, zoals kussens, bloemen en kaarsen. Zorg dat je geen bezoek krijgt, trek de telefoonstekker eruit en doe gemakkelijke kleding aan. Zet wat te drinken zoals sap, water of kruidenthee klaar en eventueel een lichte snack.
Bedenk je dat je op een gegeven moment een douche of bad wilt nemen, zorg dat je daar `veilig' bij kunt.
Hou er rekening mee dat nadat je de Paddo's hebt ingenomen en vlak voordat je echt het effect gaat voelen, er vaak een soort ongerustheid ontstaat; Je wilt alles nog even controleren, heb je wel je sleutels, is de deur op slot? Dat kun je nu allemaal rustig regelen en even checken.

Het starten van de trip
Er zijn veel manieren om Paddo's tot je te nemen; rauw, gekookt of als thee. In het vorige hoofdstuk stonden een aantal tips. Soms is het prettig om het samen met de mensen waarmee je gaat trippen klaar te maken. Goed roeren of mengen is het devies. Ten eerste verdeel je dan de werkzame stoffen zo goed mogelijk over de verschillende porties en ten tweede voeg je een stukje van je eigen energie aan het brouwsel toe. Hier kun je al een prachtig ritueel van maken en er je eigen `toverspreuken' aan toevoegen.
Eet de paddestoelen met aandacht en kauw er goed op; de werkzame stoffen worden dan beter opgenomen. Het kan goed zijn voor het groepsgevoel om op dat moment bij elkaar te zitten en eventueel iets te delen zoals mogelijke angsten, verwachtingen of iets anders wat eventueel nog dwarszit.

In de trip
Tijdens het begin van de trip kan het prettig zijn gewoon maar een beetje te gaat liggen en te wachten wat er komen gaat. De geluiden om je heen zijn erg belangrijk. Dit kan zijn stilte, omgevingsgeluiden of natuurlijk muziek. Je wordt erg gevoelig voor muziek en sferen en emoties die die muziek op kan wekken. Zoek muziek uit die kalm (ambient of new age) is, niet te snel of hectisch en bij voorkeur niet de muziek waar je dagelijks naar luistert. Voor diepere reizen kan zogenaamde ethnische muziek van bijvoorbeeld didgeridoo, boedhistische chanting of shamanistische drums heel geschikt zijn. Zelfs drummen kan een wonderbaarlijke ervaring zijn voor sommigen, anderen raken er geirriteerd door.
En daar ga je dan, je hebt de Paddo's genomen en bent benieuwd wat er gaat gebeuren. Zullen de deuren van het rijk der zinnen (Doors of Perception), waarover je misschien gelezen hebt, opengaan?

Onrust
Zo'n tien minuten tot een uur na het innemen van paddestoelen begin je iets te merken van het effect (afhankelijk van de ingenomen hoeveelheid, of je goed hebt gekauwd en hoe vol je maag was). Je krijgt misschien grappige, onverwachte of vreemde gedachten. In die fase hoor je vaak de vraag `Voel jij al wat?'.

Flair Ik doe het meestal met iemand erbij, soms alleen. Het is gewoon lekker speels, je wordt er creatief van en met een speciaal iemand erbij kun je ook leuk experimenteren, ook met sex. Ik zie kleuren, niet alleen met mijn ogen dicht, maar overal; rond lampen, in de lucht, en om notenbalken of bladmu ziek. Alles is gek, anders, je weet ook nooit waar je belandt. Ik heb met Paddo's op ook wat meer flair, en dat merk je ook aan anderen, die zijn dan ook wat makkelijker tegenover mij. Het is wat milder dan XTC, je bent ook minder last achteraf, niet zo moe. Ik heb ze ook wel in het wild geplukt, hele klein tjes, achter de duinen, en die waren wat milder.

Dat heeft vaak te maken met onzekerheid, je merkt het nog niet, maar er wordt aan je verdedigingsgordels geknabbeld en dus wordt je wat onrustig, gaat kijken of de deur wel op slot is, of je je sleutels nog wel hebt en zo. Nerveuze tics kunnen optreden, je ruikt de angst maar die is nog niet aan de oppervlakte.
Als je nu even de tijd neemt en je lichaam probeert te voelen, luistert naar je ademhaling en je hartslag, merk je hoe verkrampt je misschien bent, dat je bijvoorbeeld je kaken op elkaar klemt, niet goed staat of je borst geen ruimte geeft. Schud dat allemaal even lekker los.
Wil je later zien of dat echt scheelde, neem dan een foto of een video-opname of laat dat iemand doen.
Deze periode, waarin de actieve stoffen even in je lijf moeten indalen of `settelen', wordt door veel mensen als minder prettig beschouwd.

Misselijk
Tijdens de volgende fase wordt je je erg bewust van lichaam, terwijl je het een beetje koud kan krijgen of een lichte misselijkheid/buikpijn voelt. Dat k n knap tegenvallen; sommige mensen zijn gewoon eventjes flink ziek. Door van tevoren weinig te eten en in deze fase niet teveel te bewegen beperk je deze misselijkheid, die in de meeste gevallen snel weer overgaat. In zeldzame gevallen moeten mensen overgeven. Als je nu in het donker gaat zitten of je ogen dichtdoet zullen er misschien lichte hallucinaties gaan optreden. Je pupillen zijn wijder, dat valt ook anderen op.

We zijn nu ongeveer een uur verder en je voelt je lichaam steeds zwaarder worden, terwijl je je steeds vrijer en gelukkiger voelt en je ego (verdediging) steeds minder wordt. De dingen die je ziet, zoals beelden en geluiden om je heen, worden steeds intenser en wonderbaarlijker, vaak omringd door kleurige regenbogen. Je ziet - ook met je ogen dicht - patronen die je ook wel kent van perzische tapijten of gebrandschilderde ramen, maar dan met kleuren die je normaal niet eens kent.
Je kunt je in deze fase erg emotioneel voelen, je kan je makkelijker focussen op problemen, herinneringen of gevoelens. Je realiseert je dingen over je gevoelens, over de manier waarop je leeft of zou willen leven en in je relatie tot andere mensen, die je tot dan toe niet in een helder perspectief kon zien.

Helder
Zaken die je anders als vanzelfsprekend aanneemt wordt je je opeens erg bewust; dit kan gepaard gaan met gevoelens van blijheid, liefde, dankbaarheid of religieuze beleving maar ook met depressie of wanhoop.

Speciaal bij een hoge dosis kunnen er ook negatieve gevoelens optreden van `wat heb ik mezelf aangedaan', een gevoel van onveiligheid en een totaal verlies van tijdsbesef. Hier kan de paniek toeslaan en kun je in een `control-loop' belanden, een lus waarin je je niet durft over te geven en de zaak krampachtig onder controle probeert te houden. Dat kan soms uren duren en wordt wel een `bad trip' genoemd. Maar eigenlijk is het gewoon werken aan het verschuiven van je grenzen en hoe harder je werkt hoe meer je hebt opgelost. Bad trips zijn achteraf dus vaak goede trips; je hebt wat geleerd en bent niet weggezakt in een roes.

Ben je eenmaal in de mallemolen, dan is uitstappen niet goed mogelijk. Je kunt het beste de reis maar meemaken en proberen te genieten, het is vaak de angst die je geest en lichaam tot een `bad trip' verleiden.
Als je er echt niet tegen kunt is bewegen, je concentreren op gewone dingen, zoals douchen of aardappels schillen of iets schoonmaken, het beste.
Probeer in een aangename omgeving - waar je gewend bent - te blijven of komen, tussen de mensen gaan is niet altijd aan te raden. Wanneer je moet braken doe dat dan gewoon, dan gooi je ook de onverteerde alkaloiden er weer uit. Vaak weet je lichaam beter dan jij wat de juiste dosis was. Omdat Paddo's erg YING zijn, kun je om de werking tegen te gaan YANG voedsel nuttigen, een beetje zoute soep bijvoorbeeld.

Wil je uit de controle-lus (de `loop' waar je in kunt belanden), dan moet je je ontspannen; kijk naar iets moois zoals een bloem, zet muziek op, bel een goede vriend (of je moeder als je durft) en geef gewoon toe dat je bang bent. Dat helpt. En schreeuw of huil maar, al was het maar omdat je beseft dat je al zolang de gevangene bent van je eigen angst. Niet los durven laten in de trip, is iets wat in het gewone leven ook vaak voorkomt, alleen stop je het dan vaak weg.

Piek
En dan zak je weg, de wereld vouwt zich naar binnen en er komt een moment dat je met gesloten ogen net zo veel ziet als met je ogen open. Probeer dat even vast te houden, dat moment waarop binnen en buiten bijna gelijk zijn. Maar laat je je daarna weer gaan.
Nu breekt de mooiste periode van je trip aan. Je komt in een wereld met deuren, zalen en patronen, die je misschien herkent uit de kerk of een tempel in Mexico, Egypte of Griekenland. Gangen en deuren, poorten en trappen; je vliegt van de ene kleur en sfeer in de andere. Het normale perspectief is er niet meer en je lijkt te worden verplaatst naar waar je aandacht gaat.
Als je even je ogen opendoet denk je soms dat ze de hoeken van de kamer verwisseld hebben; je bent vervreemd van de normale werkelijkheid. Maar het is mooi, fantastisch, vreemd, fascinerend, ongekend kleurig en levendig. Je ziet waar de kunstenaars (bewust of onbewust) hun inspiratie vandaan halen, je ervaart dat die archetypische symbolen, van kruisen en cirkels tot mythische figuren, ook in jouw droomwereld een rol vervullen.

Richting geven
Het is gemakkelijk om je door de paddestoelen te laten leiden gedurende de trip. Je kunt wel vertrouwen op de `Kleine Broeders' of, in andere termen, inzien dat hier natuurlijk processen aan de gang zijn en dat het fijngevoelige bewustzijnssysteem vrijwel altijd beter werkt dan je aan de oppervlakte, het bewuste deel, in de gaten hebt. Gedachten en beelden komen en gaan in een doorlopende film die je met open mond zult bekijken. Enjoy the trip is een goed devies, soms komen er angstige of enge beelden, maar meestal gaat dat snel voorbij, het is een soort vergrootglas van je reacties en emoties. Heb je een pijntje in je buik, omdat er wat voedsel scheef zit, dan voelt dat even enorm aan. Probeer te zien dat je ook normaal dergelijke signalen krijgt, die je lijf dan vertaald zonder dat je je er bewust van bent. Nu zit je als het ware op de eerste rij en voel je het allemaal veel intenser.

Iets droge Psilocybe Seminlanceata

Het is echter ook mogelijk om zelf het stuur over te nemen. Het enige wat je hoeft te doen is je sterk te concentreren op iets wat je tegenkomt of op de richting die je je bij de start hebt voorgenomen. Dit kan een vraag zijn over verleden, heden of toekomst, een diepe angst die je wilt onderzoeken, een shamanistische trancereis: Use your fantasy, everything is possible!
Kom je wat verder, dan kun je kiezen voor de trip naar binnen, met gesloten ogen verder dromen, of erbij blijven, om je heen kijken en misschien wat gaan doen.
Soms helpt het om bepaalde voorwerpen in de buurt te hebben die je kunnen inspireren tijdens je reis. Afhankelijk van je doel kunnen dat foto's zijn van mensen (al dan niet overleden), tekeningen/schilderijen, tarotkaarten, foto- of plaatjesboeken (van andere landen en culturen, dieren of planten) of voorwerpen die voor jou een symbolische of emotionele waarde hebben. Een spiegel erbij, wat kaarsjes en kijk maar eens wie je daar in de spiegel ziet; er zitten een heleboel mensen en gezichten in je!
Je kunt alleen naar een voorwerp kijken en je eigen gedachten volgen. Maar misschien krijg je inspiratie om er iets mee te doen.
Laat het gebeuren...Het is vaak fijn om wat teken- en schrijfmateriaal bij de hand te hebben. In combinatie met een voorwerp of foto kunnen er prachtige dingen ontstaan.

Crisis Soms begint de trip met een verstarring. Dingen komen nog niet goed uit de verf en je voelt dat het hier en daar wringt en dat er blokkades overwonnen moeten worden. Op zo'n moment heb ik het gevoel dat ik in een soort tussenruimte zit: ik ben niet meer daar waar ik vertrok, maar ik ben ook nog niet waar ik wezen wil, met andere woorden de trip is nog niet in volle gang. Dit tussenstadium kan heel naar aanvoelen. Soms voel ik me gevangen en weet ik niet hoe ik moet ontsnappen en soms krijg ik een enorme angstaanval of ik heb het gevoel dat ik krankzinnig dreig te worden. In al deze gevallen bleek het belangrijk dat ik kalm en goed in mijn centrum bleef: de crisis loste dan uiteindelijk altijd op. De angst of waanzin die op komt zetten is als het ware de rommel die de paddestoel uit je drijft en wanneer je alles kalm onder ogen ziet en zo goed mogelijk probeert te ervaren kom je er altijd goed doorheen. Achter de angst en de gekte die je voelt ligt altijd het para dijs en ik heb dan ook iedere keer meegemaakt dat na deze aan vangsmoeilijkheden de wereld als nieuw werd: het gras werd zo groen dat het haast pijn deed aan mijn ogen en alle kleuren worden heel intens.

Wat je je later vooral herinnert zijn niet de beelden, al herken je bepaalde geometrische patronen, figuren en kunst uit de zestiger jaren nu misschien als psychedelische kunst, maar het gevoel van helderheid; de ruis was verdwenen, je gedachten waren gericht, helder, niet verstoord. Je ego verdween een beetje.

Stilte, alleen
Rust is een essentieel bestanddeel van de set en setting. Neem tijd voor jezelf, naast de aandacht die je hebt voor anderen en voor externe dingen. natuurlijk is het mooi om in de natuur te zijn en de wereld in al die nieuwe rijkdom van kleuren, vormen, invloeden en bewustzijn te verkennen, maar ga ook eens naar binnen. Met je ogen dicht en zonder muziek, geluid of andere verstoringen kun je dan eens luisteren naar, de muziek in jezelf, naar je ademhaling en je hartslag, en dan vanzelf op de innerlijke trip gaan, naar dieptes in jezelf.
Een trip helemaal in je eentje, maar dan is wat ervaring gewenst, kan heel bijzonder zijn. Wanneer je dat ergens buiten kunt beleven, zonder storing van anderen, dan ontdek je een hele andere kant van de natuur.

In je lijf
Je wordt soms veel gevoeliger voor lichamelijke sensaties. Je bent veel bewuster van warmte, koude, een koel windje, maar ook van de geur van je dekens of het elektrisch veld van een apparaat. Je zintuigen worden als het ware versterkt. Omdat we heel vaak ons lichaam niet echt te vriend hebben kun je een trip gebruiken om het eens wat beter te verkennen. Dat kan door simpelweg je aandacht en energie naar verschillende lichaamsdelen te laten gaan. Een suggestief bandje met energie of chakra-meditatie helpt je daarbij en leert je de chi-energie te voelen. Iets dat je later overigens met wat oefening ook `normaal' kunt voelen en gebruiken. Dergelijke bandjes kun je kopen of zelf maken. Probeer ook eens te luisteren naar een bandje met de stem van je ouders tijdens een trip. Lijfelijkheid kun je ook ervaren door massage of zogenaamd `body-work', dat kan een onvergetelijke en zeer helende ervaring zijn. In de speciale staat van bewustzijn die je met psychedelica bereikt, is `heel worden' toch iets interessants om op je agenda kunt zetten. Alleen hierover valt al een boek te vullen; middels visualisatie, het sturen van je chi-energie en andere oefeningen kun je iets te weten komen over de diepere redenen van bepaalde ziektes of afwijkingen en of er eventueel iets aan te doen is.

Persoonlijkheidstype
Het is goed op te merken, dat het effect per persoon kan verschillen, dat komt door gewicht, spijsvertering, gevoeligheid of gewoon je bui. Realiseer je ook dat de werkzame stoffen je eigen persoonlijke filters, je verdedigingsmechanisme en je opgebouwde egobarrieres be‹nvloeden. Het effect hangt dus af van je stemming, maar ook van je instelling en je type. Dat laatste kan je helpen begrijpen waarom anderen zich - ook in een trip - anders gedragen dan jezelf, daarom wat uitleg: Ben je een hoofdtype, een denker die steeds bedacht is op wat er kan gebeuren, dan helpt een trip je om daar overheen te komen en het zal voelen als een grote rust in je hoofd; de stemmetjes en gedachtes draven niet meer zo door.
Ben je een emotioneel (hart) type, dan maak je makkelijker contact, voel je je opener, meer betrokken bij anderen of de wereld om je heen zonder dat je je bedreigd voelt.
Voor body-types, die vanuit hun lichaam reageren op instinctieve en intu‹tieve impulsen, kwaadheid kennen en vecht/vluchtgedrag vertonen, kan de trip dat wat dempen. Ze krijgen makkelijker toegang tot hele diepe lagen waar mystieke ervaringen en je een voelen met alles mogelijk zijn.

Spiegel Het niet raadzaam om je eerste trip op straat of temidden van publiek te beleven. Eigenlijk heb je al je aan dacht nodig om te zien en te ervaren wat er in je eigen binnen wereld gebeurt en het is dan extra moeilijk om veilig de straat over te steken. Wanneer je op de buitenwereld moet letten terwijl er van binnen zoveel gebeurd zie je gemakkelijk belangrij ke informatie over het hoofd en zie je niet meer goed in welke richting de trip zich ontwikkelt. Op paddestoelen trek ik in de stad regelmatig gevaarlijke situaties aan. In de hal van het Centraal Station kom ik mensen tegen die uitgeteld op de grond liggen en zojuist aan het een of ander bezweken zijn en ik ben vaak in de nabijheid van ongelukken, ambulances en surveillan ce-wagens. Tijdens een trip met Paddo's vecht je vaak op het scherpst van de snede en je ziet dit weerspiegelt in de gebeur tenissen om je heen: ik zie mensen vaak ruzie maken en op een ontzettende manier tegen elkaar uitvallen zonder dat mij dit angst aanjaagt. In de trip zelf voel ik me vaak super-macho en heel sterk (stootvast).

Nu is het niet zo eenvoudig om te weten wat voor type je bent, iemand die veel aan sport doet hoeft helemaal geen body-type te zijn, maar kan als hoofdtype juist het gebrek aan contact met het lichaam overcompenseren door joggen of aerobics.

Niet van buiten
Wat we tijdens een trip ervaren, komt van binnen uit! Ondanks externe stimulansen en je grotere gevoeligheid voor de energie van dingen, mensen of dieren, vul je de beleving zelf in, met je eigen onderbewuste symbolen, beelden en projecties. De goede maar ook de angstige dingen maken we ergens in ons eigen systeem; wat we tijdens de trip beleven is onze interpretatie.
Natuurlijk is er wel een relatie met de diepere, echte werkelijkheid, maar hoe ziet die eruit? Die vraag kan niemand beantwoorden, we kunnen hoogstens geloven in de een of andere vorm van ultieme werkelijkheid. In een trip kun je de indruk krijgen dat de wereld een hel of een hemel is, maar besef dat het gaat om jouw projectie van een werkelijkheid, die zich niet echt laat vangen in tweedelingen van goed of kwaad. We hebben in de psychedelische staat een ander, gevoeliger, filter of misschien hebben we juist wel helemaal geen filter meer; we komen bij onze zinnen!

Ook kun je tijdens een trip leren dat binnen en buiten, de hemel en de hel, boven en beneden heel dicht tegen elkaar kunnen liggen.
Misschien herken je dan een van de belangrijkste lessen van de Paddo, de sacramentale functie van het inzien dat: Thou art That (wat je ervaart ben je zelf), een les die al duizenden jaar eerder in de Veda's van de oude Indiers werd neergeschreven.

Het eind van de trip
De zogenaamde piek kan een tot vier uur aanhouden. Hierna heb je het gevoel te `landen'. Je wordt je in vlagen steeds meer bewust van de "realiteit" . Als je wilt kun je nu wat eten, drinken of praten met je medereizigers.
Indien je met andere mensen bent is het fijn om samen het gebeuren af te sluiten op je eigen manier. Eventueel door wat te praten of juist door stilte, een ritueel, lied, enz.

ik ging dood Bij een wel erg zware trip dacht ik op een gegevens moment, dit is te zwaar, hier kan ik niet meer tegen. Ik gaf het vechten op en accepteerde dat ik dood zou gaan. Wel lullig voor de mensen om me heen, maar die zouden dat wel oplossen. Ik gaf het op, de dood was welkom. Heel vredig werd ik, alles werd relatief en ik zakte verder weg. Maar, gelukkig of niet, na een tijdje kwam het geluid van de wereld weer door, ik was er nog en voelde me herboren. Die ervaring heeft me zeer geraakt, ik denk dat als magere Hein echt aanlopt, ik dat makkelijker kan accepteren.

Na een uur of zes tot negen zijn de effecten verdwenen en is het mogelijk om te slapen en/of naar huis te gaan. Als je 's ochtends Paddo's hebt genomen (rond het middaguur is de beste tijd) zul je nadien misschien niet willen slapen. Zorg dan in ieder geval dat je de rest van de dag geen verplichtingen hebt. Besteed een beetje liefdevolle aandacht aan jezelf. Suggesties: lekker douchen of bladderen, in de hangmat, muziek luisteren, schrijven, lezen, wandelen, sauna, etc. Spoel vooral het zweet van je af, daar zitten veel afvalstoffen in. Als je 's middags of 's avonds hebt getipt kun je aan het einde van je trip nog wat licht eten - je bent vast hongerig als je vooraf gebast hebt - en daarna zul je waarschijnlijk gaan slapen.

Je voelt je de volgende dag bij het opstaan meestal helder en met minder `charter' van wilde gedachten in je hoofd. Dat is prettig, maar doe de volgende dag toch rustig aan, je hebt energie geleend uit je lijf. Zeker als je bent gaan dansen of zoiets ga je makkelijk door je grenzen heen en gebruik je reserve-energie die je weer moet aanvullen.

Lijden van anderen begrijpen Heel vaak maak ik me druk over de ellende van andere mensen, leef met ze mee of probeer ze - soms overdreven - te helpen. In een Paddo-trip kwam ik er achter, dat het lijden van anderen `hun' lijden is, daar hebben ze behoefte aan om hun pad, hun ontwikkeling te voltooien. Net zoals mijn ellende vaak een kwestie is van hoe ik het opvat, zie ik dat anderen hun scenario hebben. Mijn ellende kan ik nooit helemaal weg denken, je blijft nu eenmaal menselijk, maar ik zie mezelf in een trip wel wat lichter, wat luchtiger. Ik kan mijn verdriet jes een beetje verwerken, afscheid nemen van mensen die ik echt verloor (of die alleen maar uit m'n leven dreven). Rouwen om mijn verloren jeugd, en daar dan weer hartelijk om lachen; dat melodramatische krijg je met Paddo's als het ware over je heen gekieperd.

Verder heb je in principe weinig lichamelijke last van je trip. Dat wil zeggen, als je in goede conditie begon. Bij herhaald stevig gebruik van Paddo's zonder rustperiode ertussen krijg je wel eens last van rode ogen, wordt je huid soms jeukerig en moet je erg lang uitslapen.

Voor sommigen komt het tripperige gevoel nog terug, dat kan zijn omdat er nog een onverteerd stukje Paddo was in je maag, maar er is ook wel sprake van een soort flash-backs. In het algemeen zul je met de tripervaring als houvast gemakkelijker de realiteit kunnen verbuigen, bijvoorbeeld als je iemand diep in de ogen kijkt. Je zult merken dat de psychedelische staat ook natuurlijk in je zit; uiteindelijk heb je de chemie van de Paddo's misschien helemaal niet nodig.

Verwerken
De chemische gevolgen van een Paddo-trip zijn nog ongeveer een week aantoonbaar in de urine. Het diepere - psychologische - effect van de trip kan nog weken of zelfs maanden voelbaar zijn. Wat je geleerd of gezien hebt omtrent jezelf, de anderen of de wereld om je heen kan zelfs je leven veranderen. Dit kan een prachtige ontdekking zijn. Er zit echter ook het risico in dat je een tijd depressief bent als je hebt ontdekt wat je je hele leven al verkeerd hebt gedaan. Geef jezelf de tijd om deze ontdekking een plekje te geven en wees blij dat je nog een heel leven voor je hebt om het beter te doen.

Een andere Stropharis soort

Je denkt achteraf natuurlijk nog vaak na over je ervaringen, het verwerken daarvan is niet altijd eenvoudig; je krijgt gauw een overdosis inzichten, waar je niets mee kunt. Dat hoeft ook niet direct, alles even rustig laten bezinken kan geen kwaad. Een deel van de inzichten en ideeen die je hebt opgedaan zullen langzaam vervagen en in het beste geval een her-innering worden. Als je wilt kun je de dingen die je `ge-ankerd' hebt in de vorm van een gedicht, tekening, voorwerp of zelfs videofilm nog eens rustig bekijken.
Onverwerkte ervaringen (uit je trip of je leven) kunnen blijven hangen en kunnen voedsel geven aan projecties, daarom kan het goed zijn om te proberen die los te laten door ze op te schrijven, er iets mee te doen of mensen te bellen. Dingen die je hebt opgeruimd raak je min of meer kwijt, die geven geen voedsel meer aan emoties of gedachten.